3e week zuider eiland

Week 3 Nieuw Zeeland vervolg Zuidereiland 
Na een heerlijke avond bij Jaco en Sandra vervolgen we onze weg. We weten nog steeds niet welke kan we opgaan. Bij de doorgaande weg vanuit hun huis beslissen we dat we richting Kaikoura rijden... Een stadje aan de oostkant van het Zuidereiland. Dit is de Pacific Oceaan. We willen graag gaan walvis spotten. En het weer voor de woensdag ziet er goed uit. We besluiten Nelson te laten liggen. Het land heeft zoveel te bieden en er moeten keuzes gemaakt worden. Prachtige kustweg en na een uurtje rijden worden we op een kolonie Zeeleeuwen getrakteerd. Inclusief de huilers liggen daar een groot aantal Zeeleeuwen. Wat een prachtig gezicht .....bijna aan te raken. 
Ook stoppen we bij een tentje waar ze krab en mossels aanbieden die rechtstreeks uit zee komen. Het is nog wat vroeg op de ochtend anders zeker even geproefd. Dat komt vandaag wel goed!! Tegen de middag rijden we Kaikoura binnen...en kustplaats met allure van Scheveningen maar dan minstens 50 jaar geleden. We gaan wat info inwinnen over een walvis tocht maar men kon niet zeggen of dit doorgang kon hebben, het weer veranderd hier per uur. We lopen wat rond en eten in een prachtige kroeg, een lunch met allemaal vers gevangen vis !!! Zie je dat komt altijd goed .
Door het weer gaan we toch verderop. De temp blijft goed maar het kan ieder moment gaan regenen. We rijden door en gaan naar de andere kant van het eiland....dat betekent bergen, ze noemen het hier ook de Alpen. We bereiken de plaats Hammer Springs. We zetten ons rijdende huisje neer en genieten nog even na van de envelop van vanmorgen.... De reisgedichten van Thera vd Slot, gaaf. 
De volgende dag nemen we de Jolie Pass, een met gravel.....stijl,  kronkelige weg maar met fantastische uitzichten. Het blijft zowaar droog en de zon komt er af en toe bij. We rijden tot aan de westkust en vinden een Kiwi camping in Westpoint. Af en toe komt het met bakken uit de lucht. We kunnen gelukkig weer op een heerlijke plek koken en ontmoeten 2 stellen uit Nederland, later komen we ze nog een keer tegen !!
Er lopen typische vogels op de camping. Geen kippen, geen patrijzen, bruin....na wat zoeken werk op internet komen we erachter dat ze woodhennen genoemd worden. Koddige beesten en ze hadden het enorm druk !!!
Volgende ochtend hadden we al om 6.00 uur telefoon... 7.00 uur weer.... Haha het was Prins Florus en Prinses Fauna, even een Skype moment. We moeten nu natuurlijk wel blijven bijpraten. Alles prima, we genieten, missen natuurlijk wel wat, maar we komen er nog niet voor terug. Voor hun nog 3 weken buffelen en wij gaan gewoon door. 
Op weg naar de Pancake rocks. Een natuurlijk fenomeen wat veroorzaakt is door wind, water en erosie. Uitgesleten rotsen die op een stapel pannenkoeken lijken. Geweldige kracht van de natuur, dat dat zo kan ontstaan. De weg erheen geeft ook al weer een andere aanblik die we nog niet gezien hebben. De bomen gevormd door de wind vanaf de Tasmaanse zee. Het was in ieder geval weer een bijzondere wandeling waarbij menig fotomomentje aanwezig was. Het leuke van deze plekken is eigenlijk dat er altijd een info centrum bij aanwezig is. Geen vragen... gelijk duidelijk. En .... Niet geheel onbelangrijk...er is altijd gelegenheid om te  toiletteren en deze zien er altijd goed verzorgd uit.
Verder op weg naar Greymouth. 
Inderdaad een grijze stad. Niet veel bijzonders. Er rijdt wel een trein tussen Christchuch en Greymouth. Deze ligt in de planning om te gaan doen als we de campervan terug brengen. Maar al snel komen we erachter dat hij is volgeboekt. Dan toch nog maar proberen om de route op een later tijdstip te rijden met de campervan. 
We komen deze avond op een DOC camping terecht aan een meer bij Ruatapu. Weinig voorzieningen... Wel een kookshelter en was- en toiletgelegenheid. We hebben alles bij ons dus voor 1 nacht, super leuk. En s avonds blijft het droog, toen we naar bed gingen kwam het met bakken uit de lucht. 
Vrijdag vertrekken we om de Frans Jozef gletsjer te gaan zien. Een prachtige auto rit erna toe...maar het weer was niet alles. Uiteindelijk breekt de lucht open en na een wandeling van driekwartier hebben we een adembenemend uitzicht. Prachtige zonnestralen, wat wil je nog meer. Onderweg weer een heerlijke lunch in de natuur en op zoek naar een overnachtingsplek. We vinden een camping bij Haast. Langs de weg en met een kroeg.... Nou dat wordt natuurlijk even een bezoekje s avonds. 
Zaterdag gaat de rit naar Queenstown. Prachtige bergen, bermen en uitzichten. Er is geen streek hier hetzelfde en ik ben maar op zoek naar planten namen en soorten en families...gewoon druk !!! Maar zeker de moeite waard. 
Queenstown is een mooie stad. Eindelijk is wat leuke gebouwen mooi opgezet en met een prachtige haven. Het licht aan het Wakatipu meer. Al die namen, ze zijn niet uit te spreken !!! 
Met het weer treffen we het. Het is druk in de stad en de camping is afgeladen vol. Wel leuk want er is een festival en daar komt een hoop jeugd op af. Aan de haven eten we een heerlijk hapje en slenteren wat door de stad. 
Zondag vertrekken we richting Te Anau. Vandaar uit gaan we de fjorden bekijken 
( sounds ) noemen ze dat hier. We rijden naar de Milfordsound en plannen voor maandag een boottocht. Oké .....maar het gaat regenen en niet zo n klein beetje ook. 
1 bui vanaf zondag 16.00 uur en maandagochtend als we de boot opstappen regent het nog. Nou bestaat dat fjord uit hoge bergen, water en daardoor WATERVALLEN. Het was windkracht 8/9 en zelfs de kaptein vond dit toch wel veel maar we gaan !! Jeetje wat een watervallen !!!! Veel, groot, machtig. Na drie uur varen staan we weer aan wal en hebben toch wel zo iets van....weg uit dit dal voordat ze de weg afsluiten. Onderweg komen we nog heel veel natuurgeweld tegen. Dat laten de foto wel zien. Uiteindelijk heeft het dik dertig uur achter elkaar geregend, een regenjas aantrekken hielp niet...hoe dan ook je werd toch wel nat !!!
We rijden deze dag door tot aan de zuidkust bij het plaatsje Wakaputa. De camping was voor ons alleen. s Avonds nog even met het thuisfront skypen. 
Dinsdag 26 januari rijden we via Invergarcill naar Wydham.... Om daar op zoek te gaan naar Derek van Haaster. Hij loopt stage bij een Nederlands bedrijf wat tulpen kweekt voor de regio daar. Een kweker met 45 ha. Tulpen in Nieuw Zeeland. Ze zijn aan het rooien en aan het pellen.... In januari....toch wel een raar gezicht...uitgebloeide tulpen op het land !!!! Derek geeft ons een rondleiding over het bedrijf en gaat weer aan de gang. Een leuk bezoek op een bijzonder moment !! Zo lieve mensen thuis...weer een beetje leesvoer... Ik ben blij dat ik iedere week een verslag maak want anders weten we het niet meer. Er zit ruim 4500 km op en er volgen er nog wel wat. Wij gaan weer door met onze reis, we zijn 19.000 km van huis !!! Als j dat op een wegwijzer ziet staan dan denk je dat je haast niet verder kan gaan... Tot mailens en ons volgende verhaal ....