Van Cairns naar Cairns

Het is 3 februari 2018, we gaan lopend naar de verhuurder van de camper, over de prachtige boulevard. We kunnen binnen 40 minuten daar zijn. Onderweg komen we joggers, vissers met hengel en net tegen. In deze zee kan je niet zwemmen vanwege de kwallen en de krokodillen. De vissers met net staan wel in zee....Omg...en vissen met net op krabben. Mooi gezicht en hoe ze dat doen met die kwallen....nou ja dat is hun probleem. Voor 10 uur komen we daar aan bij de camperdealer, maar tegen 12 uur pas weg, een beetje jammer. En later blijkt dat we nog genoeg problemen met die camper krijgen. 

Na 3 dagen stad gaan we op zoek naar de natuur. We beslissen om zeker nog terug te komen in Cairns. We trekken eerst noordwaarts en maken een boog daarna landinwaarts om terug te komen naar Cairns. Aan onze ontmoeting met Gijs Smulders en Edwina hebben we super leuke tips overgehouden. Bij het verlaten van Cairns staat de teller van de auto op 122895. Kijken wat de kilometerstand in Sydney is. 

We rijden richting Port Douglas en komen op een rustige camping, er zijn maar 3 andere campinggangers. Tijdens het inzichten van de camper nemen we af en toe een duik in het heerlijke zwembad. Het weer is minder maar het blijft 27 graden met af en toe een buitje. Sowieso is er de komende dagen regen voorspeld, het is hier regentijd en daardoor minder druk. In het regenwoud is het groen, dat komt natuurlijk door.....de regen. En als het regent, oehoe dan valt er echt wel iets. De grond kan het vaak niet aan en op de wegen zie je dan de floodways, zo noemen ze dat, dan rij je echt door mega plassen. Het is ook weer snel weg, maar bizar om dat mee te maken. Dit gedeelte van Australie lijkt dus echt niet op de rest ! Voor ons leek het wel of we op Bali zijn of vergelijkend oord. Ook in de camper regende het. We hebben lekkage, de volgende ochtend is het matras en kastjes nat. Ook de ijskast deur vertoont gebreken en de gordijntjes hangen als een vod voor het raam. De lekkage vangen we met de emmer op, de volgende dag is ie voor ruim de helft vol !! Pffff, na contact te hebben gezocht met de verhuurder, blijkt dat de ruit vervangen is maar niet dicht gekit..... we maken een afspraak en later in de week rijden we langs.

We maken die avond ook een plan voor de komende dagen en gaan de volgende dag weer op pad. Na het bezoeken van de wekelijkse zondag markt, waarop allerlei mensen hun artistieke kunsten en regionale producten aanbieden en een bezoek aan de haven rijden we door naar de Norsman Gorge , een prachtig mooi stuk regenwoud met een prachtige waterval. Wij doen daar een track van 3 km. Te warm om te lopen maar zoooo mooi, met prachtige bomen en natuur. Je wordt met een bus vanuit het bezoekerscentrum  naar de wandelroute gereden. Je passeert een  Aboriganal dorp en loopt dan je route. Het begin van onze regenwoud tocht. Hoge bomen met andere vegetatie die ook licht wil zien. We kijken onze ogen uit. Teveel om op te noemen. Het geluid van krekels, vogels is overweldigend. Ik ben echt niet bang....maar je kijkt constant of er enge beesten je passeren...haha, wij zijn veel groter en uiteindelijk volop bezweet zitten we weer te wachten op de bus. Diep onder de indruk. En dit was nog maar het begin.....

Trouwens al de hele reis hoor je altijd geluiden waarvandaan denkt....wie of wat ben je....maar als ik terug ben in Nederland ga ik dat echt wel missen. 

We reizen met een Ap op de telefoon van wikecamp, die navigeert en vertelt je de leuke spots en activiteiten in de buurt. Je kan trouwens allerlei info instellen zoals benzinestations, supermarkten, campings...noem maar op. En zo komen we bij een plaats waar mensen die er dik voor betalen met een matrasje de rivier af kan laten stromen. Een heerlijk gezicht.

We belanden uiteindelijk op een camping in Newell, direct aan zee, met een heerlijk klein zwembad en een leuke campingkeuken. Doordat het iedere keer regent, nou ze noemen dat hier een shower, zitten we heerlijk te schrijven en zijn aan het koken. Er zijn maar weinig mensen op de camping, maar natuurlijk wel een jong stel uit Aalsmeer. Zij zijn al 4 maanden onderweg en na een babbeltje op het strand maakt Wilfried het eten af. Teveel natuurlijk dus ik vraag ze te eten en het wordt een heerlijke avond waarin we onze reisbelevenissen delen. Zij geven ons een tip om een krokodillen safari te doen. Nou zijn we daar niet op gebrand, maar nemen hun raad aan. 

De volgende dag vertrekken we naar Cape Tribulation, noordelijker kan je niet zonder 4WD, jammer genoeg. Voor dat we dat bereiken komen we bij de krokedillensafari aan. Daarna moe je met een pontje over naar Cape Tribillation National Park. Wij ons melden voor die safari, Martin met een Franse achtergrond, vertelt ons dat die Tour  waanzinnig is. En dat werd het ook.

Samen met 10 andere toeristen vertrekken we in een solar gestuurd bootje de rivier op. In 1 uur tijd worden we rondleidt in een voor ons onbekend gebied en het zien van 3 krokodillen en vele andere vogels, bomen en planten uit het regenwoud. De dag was nu al tof !!

Met de ferry steken we de rivier over naar Cape Tribulation national part en rijden door een waanzinnig mooi regenwoud. We stoppen bij de mooie uitzichten, stranden en bezoeken de info centrum waar van alles vertelt wordt over dit gebied. Overal prachtige fern trees, (varenbomen) palmen, onmetelijk hoge eucalyptus soorten en nog veel meer. Twee uur later stoppen we bij restaurant Whet om een lekker hapje te eten. Daar stopt ook een Engels paar die we op de krokodillen safari gezien hebben en eten en babbelen met elkaar.

We rijden naar het verste punt van dit National Park waarin je met een gewone auto kan rijden. Op dat punt moet je de rivier door rijden en daarna is het onsealed.... we rijden terug en dan zie je toch ook weer dingen van de andere kant. Helaas zien we geen Cassowary, een bijzondere vogel, ter grote van een struisvogel met een prachtig design. We willen eigenlijk blijven overnachten in het NP en als we dan een camping en plaatsje gevonden hebben begint het zo hard te regenen en vreselijk veel muggen. Geen camping kitchen, dus vluchten we terug naar de laatste camping in Newell. Een prima plek voor nog 1 nacht. 

De volgende morgen is de camping 1 water ballet, jeetje de hele nacht door.....

De rivieren en drooggevallen plekken staan dik onder water. Nu snap je de bordjes Floodway, vaak is dat in een knik waar het water inloopt na een regenbui en dan staat er gerust een plas van 20 cm...

We rijden richting Norsman National Park. Het is hier heuvelachtig en groen. Het lijkt op zuid Europa. Tot de eind 18e eeuw hebben ze hier flink gekapt in het regenwoud. Daarna zijn ze gelukkig er op een betere manier mee omgegaan. Omdat de grond vruchtbaar is er grotendeels veel landbouw voor in de plaats gekomen. Veel fruitbomen, bananenplantages. De Chinezen hebben toentertijd suikerriet, pinda s en thee meegenomen. Suikerriet is hier booming. De boeren zijn erg blij met de regen want er al lange tijd minder gevallen, het blijft wel rond de 30 graden. We lijken onze ogen weer uit, van Mareeba en Alberton komen we in the Tablelands terecht. Een gebied met bergen tot 1600 meter. We hebben onderweg al veel termietenheuvels gezien maar hier zijn ze nog groter, het lijken wel geboetseerde kunstwerken. Af en toe zijn ze ook veel roder van kleur, dat komt natuurlijk van de grondkleur. Dat verschilt nog weleens. De rotsen in de bergen zijn gitzwart. Soms geven ze gewoon licht als ze nat van de regen zijn. We zien ook weer veel vogels, de Kookeburra, een typische Australische vogels met een prachtig geluid, ibissen, de Australische Trap, arenden. Veel vlinders in alle kleuren, hel blauwe, zwarte met witten stippen en zo groot....

Op de weg nog wat dode dieren waaronder 2 Dingo s.

Uiteindelijk komen we die dag tot Mount Garnet. Op een camping met hot Springs. Ze hebben 6 baden met terminaal water. Heerlijk...de warmste is 39 gr. Als je op de camping staat mag je er gewoon gebruik van maken en dat doen we ook. Er is nog een stel maar voor de rest niemand. Voordat we de volgende dag doorgaan maken we natuurlijk nog even gebruik van deze heerlijkheid !! De muggenbulten zijn hierdoor ook minder irritant, want die hebben we zoveel en doordat er natuurlijke oliën in het water zitten verdwijnt de droge huid als sneeuw voor de zon.

Het is 7 februari en rijden verder door het Tableland, het wordt vandaag watervallen kijken. Het uitzicht blijft wel op zuid Europa lijken maar er komen nu steeds meer veeteelt bedrijven. Allerlei runder soorten....ook buffels, vooral voor de melk. Ze maken allerlei soorten zuivel van de melk. Het gebied waar we doorheen gaan noemen ze ook wel misy mountain. Er schijnt meestal een nevel te hangen. Bij Milla Milla is er een rondje waar je 3 watervallen kunt bekijken. Alle 3 overvol van het water door de vele regenval en toch zo verschillend. Op 1 plek kun je zwemmen en dat wordt dan ook gedaan. Op weg moet je ook altijd een stukje door het regenwoud. Soms zo dicht begroeid dat je niet weet waar je moet kijken voor spinnen, slangen en hagedissen. Ja ach je moet er wat voor over hebben !! We stoppen die dag ook nog in de buurt bij Malanga... er is daar een Vig Tree Cathadrel...ik heb gelezen dat het een soort vijgenboom is maar heb er werkelijk geen idee verder van. Te nieuwsgierig gaan we op zoek....er staat daar inderdaad een boomlange zeker 50 meter hoog met allerlei andere soorten planten die in deze boom leven. Het lijkt op een kathedraal en is zo prachtig.  Er zit zeker een foto bij het verhaal hiervan. Deze boom is ook een thuis voor de muskus rat Kangaroo, ja je leest het goed. En de Tree Kangaroo.

Ze waren alleen niet thuis. We rijden door naar Cairns zodat de camper gemaakt kan worden.

Vrijdag 8 februari zet Wilfried mij in het centrum af en gaat hij onderweg om de camper te later maken. Ik ga op zoek naar een kapper. Echt nodig. Daarna loop ik door het centrum wat te slenteren. Het is zonnig met een wolkje en af en toe een bui. Om 10 uur zit ik bij het zwembad op de boulevard, lekker lezen en af en toe zwemmen. Het is niet druk maar zo leuk. Midden in de stad, jong en oud...geniale opzet. Tegen 12.30 uur meldt Wilfried dat de camper rond 14.00 uur klaar is. Ik besluit om wat te eten in de stad en dan richting Wilfried te lopen. Al snel vinden we elkaar, doen boodschappen en chillen op de camping.

Morgen verlaten we de omstreek van Cairns en gaan zuidwaarts. De laatste 4 weken staan voor de deur. We genieten nog volop en vinden het leuk dat er zoveel uitgekeken wordt naar een nieuw reisverhaal. Lieve groetjes en tot het volgende verhaal !!!