Van Ceduna naar Kangaroo Island

We gaan op weg naar het schiereiland Eyre Peninsula, op weg naar Port Lincoln het zuidelijkste puntje. Deze havenstad staat bekend om de Tonijn vangst. Ze vangen eigenlijk ondermaatse tonijn en voeren ze in aangelegde kooien op zee en verkopen ze wanneer ze groot genoeg zijn. Hierdoor is er veel voedsel in de buurt en daar komen de haaien op af . Je kan hier dus ook in kooien afzakken in zee en tussen de haaien dobberen.......

Via Smokey Bay en Streaky Bay, over onsealed Roads, rijden we naar Point Labatt waar een Zeeleeuwen kolonie zit. Prachtige rotspartijen en af en toe een zeeleeuw. Verder over de onsealed Road, blijft zo mooi, onderweg zien we zoveel beesten...emoes, die netjes op schapen staan te wachten om wat te kunnen drinken, een Goanna, dat is een soort grote Hagedis, een grote wilde kat, Kangaroo s en veel vogels waaronder een gier. Onderweg stoppen we in Waterloo Bay en lunchen we wat, met een duik als toetje op het prachtige strand. Op de camping in Port Lincoln hebben we een prachtig uitzicht over zee. 

We vertrekken de volgende dag rond 8 uur alweer. We lagen niet te laat en omdat het warm wordt kunnen we nog wat genieten vanmiddag van het weer.

We rijden noordwaarts en gaan op zoek naar een Homestay Farm die Nuttbush Retreat genoemd wordt. Kamperen bij de boer zeg maar !! Het is hier nog niet veel te vinden, maar dit moet er 1 zijn. De oostkant van Eyre Pennisula is niet zo mooi. Maar goed we worden het niet zat. De Homestay is in the middle of nowhere en als we het erf oprijden kijken we elkaar aan en zeggen ...ok...

De boer en boerin zitten binnen in hun “restaurant/bar” achter de airco en zeggen dat ze best wel een plekje hebben. Dat hadden wij ook al gezien ..dus !!

Er waren geen activiteiten en werk al helemaal niet, het was te warm. We hadden ook geen zin om verder te zoeken en kregen het advies om in het zwembad te gaan liggen.... nou dat hebben we gedaan. Heerlijk splinternieuw zwembad met zout water. De buitentemp in de auto werd aangegeven met 45 gr. Niet erg hoor !! s Avonds om 21.00 uur voor het laatst gezwommen. Heerlijk !

Eigenlijk wilde we wel langer blijven maar er waren ook geen geschikte wandelroutes in de buurt. En zo gingen we op 20 januari via Port Augusta op weg naar Freeling, het plaatsje waar Mc Clouds Daughters is opgenomen. Als fan moet je daar wel heen als je in de buurt komt. Het ligt zo n 40 km boven Adelaide. Ze hebben in het park daar een plaats gecreëerd die hieraan terug denkt. Zo staat aangegeven waar de gebouwen staan die in de serie voorkomen, net als de Gungellan truckstop, het Gungellan hotel ed. Ook staat er een windmolen met een bad ernaast waarin je een selfie kunt maken. We zijn niet de enige die hiervoor naar het dorp komt. Ik ga in ieder geval weer wat terug kijken want de streek herinnerd wel erg aan de serie.

We willen die dag rijden tot Hahndorf, een plaatsje die helemaal Duits is ingericht. We kregen deze tip van een stel in Nuttbush Retreat. Alles is Duits, muziek, bier, fachwerk huisjes, madel in dirndljurk en alle souvenirs. Hier gaan we schnitzel eten. De camping is vol en rijden door naar Mount Barker, een stille aangename camping. Zondag gaan we wel naar de camping in Hahndorf en gaan we schnitzels eten !

Maandag 22 januari, we gaan naar Kangaroo Island. In 2016 moesten we een keuze maken en hebben het toen overgeslagen. Maar nu gaan we...we hebben een ferry geboekt om 15.00 uur. Dus alle tijd om in Cape Jervis te komen. Onderweg blijft het heuvelachtig, veel veeteelt en kronkelige wegen. De bewoning van het gebied  Fleurieu Pennisula, wordt als maar minder. In het voorjaar moet het een zee van veldbloemen hier zijn.

Op tijdzorgen we voor voorraad eten en diesel. We komen veel Kangaroo s en vogels tegen. Voor half 2 checken we in en binnen 5 minuten staan we op de boot, we was nog 1 plek op deze vaart en zo baren we over een ruwe zee naar het eiland. Dat was wel aangegeven en schommelen deden we. Driekwartier later stonden we aan de overkant en reden als eerste naar het Info centrum. Daar kregen we van een zee enthousiaste medewerkster super veel leuke tips. 

Het viel meteen al op dat het eiland nog ongerept is, er wonen maar 4500 inwoners en relatief gezien best groot ( 155/ 55 km) Hoofdzakelijk worden er schapen gehouden. Het is geen vruchtbaar eiland en daardoor maar een beetje akkerbouw. Het toerisme is ook een groot inkomen. Er zijn veel mensen die een dagtour maken vanuit Adelaide. Het wegennet is klein, maar onsealed Roads des te meer. De mensen die een dagje komen rijden vaak geen 4x4. We rijden dan ook uren zonder iemand tegen te komen, het langst 2,5 uur. De eerste nacht staan we op een campingplaats zonder elektra en douche. Er staan zeker 15 camper en caravans. Er is een strand maar dan moet je over en door smalle spleten kruipen en dan kom je op een paradijselijk strand !! Aan de ene kant kun je zwemmen en de andere kant surfen. Er is een krachtige stroom. Er staat ook een jong stel uit Brabant op de camping en s avonds kletsen we honderd uit.

De Kangaroo s en Walibi’s komen tot aan de camper. Wat een genot ! 

De volgende morgen gaan we vroeg op pad en binnen een paar km rijden we onsealed....wat een prachtige natuur, echt oppassen voor de Kangaroo s en de Walibi’s, ze zitten overal en je wil ze echt niet voor je auto. In Knoble Point kunnen we op het stand en struinen we over het heerlijke witte zand. In de bossen ruikt het heerlijk naar kruiden en eucalyptus. Onderweg naar Cape Borda de uiterlijkste oostpunt  vh eiland komen we nog een schaapsherder tegen met een Kelpi (dat is een typische drijver voor schapen )

Bij Cape Borda bezoeken we de vuurtoren. We registreren ons voor het Flinders Chase national park. Dan kunnen we 2 dagen hier rondrijden. Daar betaal je dan 22 dollar voor. Er zijn vele mooie dingen te zien in dit park en dan hoeven we ons niet te haasten. We willen ook wat wandelen hier. De Remarkeble Rocks is 1 zo’n gebied wat je moet bekijken. Op de hoek van een rots, tegen zee aan liggen een stuk of 5 grote granieten blokken. Geweldig wat de natuur kan weergeven. Het is heel bekend dus ook druk. Vooral veel Aziaten. Bussen vol en je ziet ze haast nergens anders op het eiland. Om deze plek is er een fantastisch duinlandschap en hier zien we ook weer de Goanna s. We tellen ze voor een onderzoek. Ze vragen waar je ze ook ziet te noteren ( dead or allive )op een stencil en zo brengen ze ze in kaart. Ook de open gegraven termietenheuvels mag je noteren, daar halen ze hun voedsel vandaan deze insecteneters.

We staan deze avond op een prachtige camping die ook veel wildlive kent. 

Ze hebben een wandelroute op een aangrenzend terrein en in de bomen rond de camping zitten er Koala’s Van alles loopt er over het terrein, echt leuk ! De volgende dag gaan we onderweg naar Hanson Bay en maken een prachtige wandeling over het strand. Tussen de middag lunchen we in Parndana, een dorpje midden op het eiland. We keren weer terug naar Sears Bay. Hier is een info centrum, weer zo mooi, over de Australische zeeleeuwen die we eerder gezien hebben. Hier is de grootste kolonie en hebben ook veel jongen. Genieten ! We bezoeken nog een Eucalyptus Brewery, waar ze eucalyptus koken en de olie eruit persen voor allerlei doeleinden. 

We rijden uiteindelijk naar het oostelijkste puntje van het eiland om daar te overnachten. Dan kunnen we de laatste ochtend nog een toertje maken aan de oostkust. De camping in Penneshaw is niet veel maar dat nemen we op de kop toe. De laatste ochtend op het eiland rijden we langs een Sheepfarm. Rob is de eigenaar en laat weten dat hij om half 11 een demonstratie geeft over schapen drijven en scheren. Wij zijn te vroeg maar rijden er toch even heen. Rob komt aanrijden met traktor en 3 Kelpie’s en begint gelijk te kletsen. Laat de honden de schapen uit het veld halen en vertelt van alles wat. Na van alles vertelt te hebben en ook nog koffie, laat hij weten dat er zo een groep aankomt om naar de demonstraties te kijken. Wij hebben genoeg info gehad, was super !! Zo moeten we toch nog doorrijden om ons rondje af te maken. We komen nog in een prachtig natuurgebied, Lesieur national park, de rivier eindigt hier in zee.

Vervolgens rijden we nog langs het Info Centre om het formulier in te leveren met de telling van de Goanna ‘s. Met een hartelijk dank je wel checken we ons in bij de ferry. We hoeven maar driekwartier te wachten en daarom gaan we op het bankje naast de camper onze lunch nuttigen. Na een paar minuten stopt er een Nederlandse en die vraagt aan ons, hallo...u bent toch patiënt bij mij in de praktijk......met een mond vol tanden (:) Euh, ja.....tandarts vd Poel uit Noordwijkerhout ! Met haar 2 kinderen en haar moeder. Nou ja, bizar !!!

Zo zie je maar weer, zo ver van huis en toch nog bekenden tegenkomen. 

Bij alles wat we zien en doen, weten we dat we erg dankbaar zijn dat dit allemaal kan. We maken de komende week hier nog een toertje rond Adelaide en vertrekken dan met het vliegtuig naar Cairnes. De km teller staat nu rond 7000 km...... wat zal er nog komen.......