van Kangaroo Island naar Cairns

Alweer een week verder...ja nu gaat het ineens hard. Nog steeds een fantastische reis. Deze week was het een week van afsluiten en weer opnieuw beginnen. Eigenlijk altijd weer spannend. Je denkt dan dat het een beetje suf wordt, maar dus niet. Volop weer mooi dingen zien en meemaken.

Nadat we van Kangaroo Island zijn gegaan is het 25 januari. De 26e is het Australian day, een algemene feestdag....en dat gaat gevierd worden. We zijn in Adelaide en weten niet goed wat we ervan moeten verwachten. De festiviteiten beginnen pas om 18.00 uur. Met een parade. We gaan tegen 12.00 uur naar de stad, winkels zijn gewoon open. Nadat we met de toeristen bus zijn rondgegaan  komen we in het shoppings gedeelte. Het is een gezellige mooie stad. Rond half 5 besluiten we om niet meer terug re gaan naar de camping, is tekort voor de parade dus storten we neer in een park en doen een heerlijk tukkie in de zon. Het is heerlijk warm dus met een beetje schaduw ben je zo vertrokken na al dat geslenter. 

Rond half 6 gaan we richting parade. Eigenlijk viert Australie dat ze trots op hun land zijn, alle buitenlanders die georganiseerd zijn laten iets zien van hun cultuur in het Australische land. Er zijn veel afgevaardigden uit Azië en een paar  Europesche landen. Wat een kleuren en een vrolijkheid. Na deze bonte optocht die eindigt in het Elder stadspark, verzameld zich zo’n 40.000 man daar en viert feest. Eettentjes, van alles te drinken, eerst wat officiële toespraken en een heuse opening door een groep Aboriginals. Daarna wat optredens van Australische bands, al met al een vermakelijk en vooral een gezellig gebeuren.

Met vuurwerk als afsluiter gaat iedereen weer naar huis. Super leuk om het een keer meegemaakt te hebben. 

Zaterdag 27 januari rijden we in de richting van Barossa Valley. Het is 1 van de wijn streken in Australie. Voor ons is Jacob Creek wel het bekendste wijnhuis. Met mega veel hectares aan druiven kunnen ze dan ook veel exporteren.

We strijken neer in Nuriootpa, wat een naam !! Af en toe horen we ook van Aussies dat ze het zelf ook niet weten hoe ze plaatsnamen uit moeten spreken :) de camping is prachtig met een heerlijk zwembad. Wel nodig want de temp gaat weer flink in de lift. We hebben deze dag maar zo’ n 100 km gereden.

Zondag 28 januari vertrekken we naar Broken Hill. Een aardig grote stad in the outback. Het staat bekend om zijn mijnen zoals steenkool, zilver en koper. En natuurlijk de Flying Docters.... er zijn meerdere vestigingen maar dit was ooit de eerste. Je kan ze bezoeken, dat gaan we zeker doen !

Hewlett, Riverton en Burra passeren we. Niet te grote plaatsen maar daarna is er zo’n 250 km niets als natuur en een paar benzine stations. Prachtige ruwe natuur. We zien weer genoeg dieren.... ook veel dode dieren langs de kant van de weg. Af en toe moet je gewoon slingeren om ze te ontwijken. Het schijnt te komen omdat het veel te droog is en ze op zoek gaan naar water. We hebben het nog niet zo erg gezien. We zien onderweg ook nog 2 treinen...zooooo lang, jeetje er kwam geen eind aan. Met wel 3 locks. Waarschijnlijk vervoerde ze kolen en andere gedolven delftstoffen aan de wagons te zien. Kleine tornado’s van opvliegende stof, dan weet je dat je echt in de outback ben.

In  broken Hill, staan we op een camping  met een heerlijk zwembad. Echt wel welkom want de temp geeft weer 45 gr aan. Na een zeer warme nacht gaan we de stad ontdekken. We moeten een keuze maken want er is zoveel te doen. Eerst maar even naar het info centrum en de dame daar vraagt wat we leuk vinden en graag willen doen. Nou ik kan je zeggen een dag vullen programma. 

We gaan eerst naar de Flying Docters en worden voor een film gezet. Zo interessant.... ze beslaan een gebied om zorg te geven aan de mensen in de outback. Ze organiseren medische spreekuren op ranches en zonodig vliegen ze naar noodgevallen. Iedere Flying Dockter vestiging moet binnen 1,5 uur terplekke zijn, als is het in the middle of nowhere. Geniaal systeem. Na deze film krijgen we een rondleiding. Zwaar onder de indruk verlaten we deze organisatie, respect maar vooral belangrijk voor ons, dat we weten dat ze komen als je ze nodig heb !!

We rijden de stad uit om Sculptures te gaan zien met een fantastisch uitzicht op Broken Hill. Onderweg komen we nog een weg tegen die naar een oude zilvermijn leidt. Natuurlijk even kijken, un sealed Road . Daar aangekomen is er geen rondleiding meer maar we kijken onze ogen uit. Het moet hier echt zwaar geweest ten tijde dat de mijn open was. Warm, hard werken met basic instrumenten. Tof om dit toch even mee te maken. Zo zie je maar, er is zoveel te zien en praten met de mensen.....

Aangekomen bij de sculptures is het zooo warm dat de Walibi s bescherming hierachter zoeken. Het zweet breekt ons uit maar zijn daar toch een tijdje aan het rond koekeloeren. Prachtige bewerkte rotsblokken met allerlei invloeden zoals de kunstenaars Australie zien. Deze kunstenaars kwamen uit allerlei windstreken over de hele wereld. Nadat we weer richting Broken Hill reden zijn we nog naar de verlaten mijnen achter de stad gegaan. Met een memorial voor de omgekomen mijnwerkers vanaf 1880 en een prachtig uitzicht over de stad vonden we het wel weer genoeg and we call the day, met een sprong in het zwembad. Wat een mooie toegave om een bezoek aan Broken Hill te brengen...

De volgende dag rijden we 600 km terug naar Adelaide. Het regent en dat maakt de terugreis eigenlijk makkelijk. Je stopt wel af en toe maar ziet ook een droog landschap veranderen in een bizarre place. Omdat het niet vaak regent kan de grond de vochtigheid eigenlijk niet goed aan en zie je overal riviertjes en plassen ontstaan. De weg is niet best, dus opletten...een ongelukje zit in een kleine hoek. We worden bij een benzinestation gewaarschuwd dat er een vrachtwagen op zijn kop ligt. Eigenlijk willen we nog off-road maar dat wordt afgeraden en doen dat dus ook niet. Niet veel later snappen we waarom. De laatste 100 km gaan we off-road want hier heeft het haast niet geregend, lang leve internet, alles is op te zoeken. We komen nog langs prachtige uitzichten en pas laat in de middag komen we in Adelaide op mijn favoriete camping aan. Hier verblijven we 2 dagen. Deze camping hebben we 2 jaar geleden ook aangedaan, heeft een heerlijke camping keuken, daar zijn we dol op, want daar tref je andere mensen. We doen de volgende dag eerst wat administratie, want al ben je onderweg zonder internet ben je nergens. We boeken een trip naar de Whitsundays, waren we al mee bezig maar nu is ie rond en wat home administration ! Rond het middag uur gaan we heerlijk 2 uur wandelen aan het strand. We lopen naar de Jetty (stijger) de trouwe lezer weet dit :) en genieten wat we onderweg zien, schelpen, vissers en het wordt vloed...ik ben een strandganger, Maar hier veranderd het strand dan ook razend snel !

S Avonds weer heerlijk ons korstje klaargemaakt en gepraat met de mede kampeerders. Ja en dan moet je de volgende ochtend je tassen pakken en met een beetje pijn in je hart afscheid gaan nemen van je top camper....

Snel maar weggebracht en met de lokale bus naar het centrum gereden en het hostel opgezocht waar we nog wat uurtjes zouden slapen alvorens naar Cairns te vliegen. Aangekomen in het hostel zitten er voornamelijk jongeren. We hebben een kamer voor zij 2. Maar echt op de meest hippe plek in Adelaide. We hebben tijd genoeg en gaan even informeren of er een bus rond 5 uur s morgens naar de AirPort rijdt en ja die is er....recht voor het hostel. Ik heb een hekel aan  taxi’s, want de prijs is niet altijd eerlijk.....zeker als toerist. We lopen nog heerlijk door Aadelaide en belanden bij een Aziatisch restaurant. Daarna gaan we terug naar het hostel. Zij hebben een terras die op de hoofdweg van Adelaide uitkijkt. Met een biertje, wijntje en een potje skipbo nemen we afscheid van het eerste gedeelte van onze reis.....

De volgende morgen, 3 febr, 4 uur gaat de wekker.....de jeugd kwam net terug uit de kroeg en wij gingen op pad naar de AirPort. Bus was er op tijd en snel ingecheckt, wachten op de vlucht. Een heerlijke vlucht van 3,5 uur.

Cairns, warm, heet, heerlijk. Op zoek naar vervoer naar de stad. We worden afgezet voor ons hostel. Zo leuk, een hostel in kolonische stijl. Een aantal gebouwtjes in gezellige kleuren. Vooral jongeren uit heeeeel de wereld met zwembad. Nou gelijk maar even duiken en genieten van de warmte en toch ook rust. Lezen, slapen want de nacht was kort. 

Om 17.00 uur afgesproken mer Gijs Smulders die vroeger in de Zilk onze buurjongen was. Woont daar nu met zijn vrouw Edwina en hun dochter. Zij is nu zwanger van de 2e. Heerlijk zitten kletsen en advies gekregen wat te doen rond Cairns. Echt zo leuk om iemand te zien na ongeveer 15 jaar. Gijs vond het super tof dat we de moeite namen om elkaar te ontmoeten, moeite...hoe leuk is het dat hij de moeite neemt....

We eten samen nog in een Irish pub en gaan lekker terug naar ons mandje.... morgen de nieuwe camper ophalen en beginnen we aan het laatste deel van onze reis. Bedankt iedereen voor de leuke reacties. We schrijven dit verhaal zeker ook voor onszelf, maar er genieten best veel mensen met ons mee.....

He mate don t worrie, live is Awsome !!!!