Van Cairns tot Airley Beach

We verlaten Cairns en gaan op weg naar Innisfail. De camper lijkt goed te zijn gemaakt. We hebben ook gelijk 2 nieuwe voorbanden. 

Bij Babinda bezoeken we de Boulders, grote zwarte rots blokken in een rivier. Ze hebben hier een prachtig recreatie gebied aangelegd en er is gelegenheid tot zwemmen. Geen last van krokedillen, dus ik neem een heerlijke verfrissende duik. Er was wel een krachtige stroming, dat zie je niet zo als je op de kant staat. Er waren weer veel vlinders in deze vallei, in alle kleuren en maten. 

Eerst bij Josephine Falls. Een hoge en overvolle waterval. Er is veel regen gevallen en dat zie en hoor je ook. Wat een kracht !! En een pracht !!

Het suikerriet en theeplantages sieren nog steeds het uitzicht. We rijden nog een stukje Palmerston Highway en keren om richting Innisfail. Het is een aardige grote stad maar niet echt aantrekkelijk. Ze hebben hier een cycloon shelter....het kan hier aardig spoken. Onze nieuwsgierigheid trekt ons om een kijkje te kijken. Beetje rare plek...op een hoge heuvel aan de rand van de stad staat een schoolgebouw met een mega grote hal, naar ons idee aardig op de wind.... ze zullen het wel weten hoe het werkt hier....

We bekijken 2 camping maar er staat niemand. We rijden door tot Etty Bay en komen bij een allerliefst, mooie strandcamping terecht. Door dat het veel regent deze dag en dat ook nog wel even blijft doen met tussen poses.... biedt de eigenaresse ons een super plek aan. We krijgen een plek met afdak waar de camper onder kan staan en er naast nog genoeg plek is om met tafel en stoelen droog te blijven. Het uitzicht is prachtig en wie ontmoeten we als eerste op de camping.... een Cassowary, eindelijk zo n rare vogel in het echt. Wat een beesten zeg, prachtig. Ze zijn zo groot als een struisvogel, het lijf heeft zwarte veren met plumeau haren. Als ze schut lijken het wel donsveren, de hals is azuur blauw met rode rode kwabben onder aan de hals. Hier en daar paarse vlekken op de kop en een verharde driehoekige eeltige kam. De poten zien er prehistorisch uit. Deze vogels hebben gewoonten prachtig design, werkelijk onvoorstelbaar.

Langzaam beweegt ze voort, op zoek naar voedsel. We zien haar de volgende ochtend weer. Wat een geluk !! Er is geen camping kitchen maar er is wel een restaurant.....goede smoes. We eten heerlijke fish en chips en de eigenaresse laat foto s en krantenknipsels zien van hun Cassowary gemeenschap, een moeder met 4 jongen. De volgende ochtend maak ik om 6.15 een mooie foto van de zonsopgang en duik nog even mijn bed in. Bij het ontbijt komt de Cassowary nog even buurten, verguld gaan we weer op stap.

We rijden een stukje terug naar Innisfail en gaan weer een stukje landinwaarts. Toch veel leuker alsmede High Way, wat eigenlijk niet meer is als bij ons de 206. Al snel slingeren we tussen de bananenplantages en suikerrietvelden door. Overal kom je de grappige smalspoor lijnen tegen die bij de oogst een belangrijke rol spelen. Zij voeren de oogst af naar de suikerfabriek. We zien op een gegeven moment een gebouwtje waar de locks onderhouden worden en af getankt . Ook zien we een onderhoudstrein gaan dien waarschijnlijk de boel up to date maken voor de komende oogst.

Bij Mena Creek fall staat een kasteel dat als een droom van een Spanjaard daar is neergezet. Jose paronella was zijn naam en heeft wel wat bereikt want het is nog steeds daar en je kan er een bezoek brengen. Naast de waterval is een hangbrug met een prachtig uitzicht. Via het schattige Silkwood komen we weer aan de kust. We rijden bij Kurrimine naar het strand. Langs dit stuk kust komen schildpadden hun eieren leggen. We zien ze niet maar wel de vele gaatjes in het strand waardoor de kleintje die vroege ochtend uitgedropen zijn en de zee ingegaan zijn. We rijden via El Arisch naar Mission Bay.

In Wongaling Beach vinden we een camping aan de kust, niet te groot maar erg leuk. We blijven hier 2 nachten. In de camping kitchen hangt een tv, nu wel erg leuk met de olympische spelen. Na de middag in het zwembad kijken we s avonds fanatiek schaatsen en zien we de medailles binnenstromen. In Nederland vieren ze carnaval en wij kijken schaatsen bij tropische temperaturen, haha.

We gaan de volgende dag voor een heerlijke strandwandeling op pas. Het is ruim 35 gr, maar aan het strand staat een heerlijke bries. Via Mission Beach lopen we terug. We drinken er een heerlijke smoothie. s Middags is het weer tijd voor de pool. Om 17.00 uur strijken we weer voor de tv neer om Sven Kramer voor de derde keer olympisch kampioen te zien worden.

Maandag 12 februari gaan we weer door vanuit Wongaling Beach. Er zijn op de hoogte weinig goede wegen om landinwaarts te rijden, veel onsealed Roads en dat mogen we niet van de verhuurder...... dus gaan we toch op zoek. Er moet iets zijn, natuurlijk.na 50 km komen we toch op onsealed uit en kijken een stukje aan. De weg is redelijk goed en denken, toe maar.... uiteindelijk 150 km door een prachtig stuk gebied gereden. We komen koeien en buffels tegen en er is genoeg water. Het vee staat regelmatig midden op de weg. Veel bruggen over floodways en roosters voor het vee. Bij Mount Fox hebben we prachtige vergezichten. Je raakt hier nooit uitgekeken en geen 1 dag is hetzelfde. Na 350 km, zo’n 6 uur tuffen komen we in Charters Towers.

De volgende dag rijden we richting Towsville, deze weg is mooi maar niet bijzonder, we komen wel een raodtrain tegen met 4 opleggers....die hadden we nog niet gezien. We zoeken contact met de camperverhuurder want de koelkast laadt niet op als ie aan de electra zit.... beetje een probleem met zulke hoge temperaturen. Het contact verloopt stroef maar de volgende dag hebben we een afspraak om de accu nat te laten kijken.

We installeren de radio 1 Ap en luisteren nu naar het live verslag vh schaatsen met Erben Wennemars, zo leuk, gooi die tv de deur maar uit. Wij hebben gewoon op de tribune gezeten, zo leek het !!

14 februari 2018, Valentijnsdag.....is hier in Australie een big day !

Nadat de koelkast het weer deed,  nieuwe accu....op weg richting Bowen. Een weg landinwaarts lukt hier echt niet. Dan maar over de Bruce Highway. We komen onderweg een fietser tegen met veel bagage. Dat zie je hier niet veel.

De Burdekin Brigde is imposant. De brug heet hetzelfde al de rivier. Ernaast staat een mega suikerfabriek. We belanden op een camping in de Horseshoe Bay. We staan pal aan zee. Een heerlijke bries geeft wat verkoeling.....maar goed ook want de temp blijft boven 30 gr deze nacht.

We proberen de volgende dag weer een rondje landinwaarts te maken. Na 90 km komen we bij Collinsville. Een dromerig plattelandsstadje waar toch wel veel mensen wonen im de mijnbouw. Vaak in van die container achtige woningen, lekker warm ! Plak je gewoon nog wat airco s aan de buitenkant.

Na al de spoorlijnen die we gezien hebben rondom de kolenmijnen komen we uiteindelijk die dag 3 x een trein tegen. We tellen 1 x 84 wagons.... er staan d2 locks voor en 1 achter. Ze gaan niet zo snel en het duurt 2 minuten voordat ze gepasseerd is. De hele dag door gaan dit soort transporten.

We worden ook nog door de politie aan de kant gezet, net als al het andere verkeer..... Transport exceptioneel, een mega grote kraan die de breedte van de weg inneemt. WoW !!

De natuur is weer mooi en verrassend. We rijden deze dag 375 km en komen in Mackay aan. Waar we al snel een fijne camping vinden voor 1 nacht.

16 februari 2018, we rijden richting Airlie Beach waar we zondag vandaag vertrekken om rond de White Sundays te varen. We gaan op pad en rijden nog even door Mackay waar we in het Queenspark de orchideeënkas bezoeken in de botanische tuin. Het is al rond de 37 graden dus niemand verzint zoiets en we hebben alle ruimte. Van Mackay rijden we toch nog weer van de Highway af en vinden weer een prachtige route. In Seaforth Beach, een klein kustplaatsje hebben ze hele mooi strand huizen staan en een heuse bowlingclub op gras. Er staat bij iemand een begrafenisauto in de tuin als 4WD. Bizar....overleden moeten natuurlijk in the outback opgehaald worden....

Aangekomen in Airlie Beach vinden we een camping waar we 2 nachten zullen staan. We laten daar ook de campervan en dinsdag als we terug komen blijven we ook nog een nacht.....

Voor deze week zit het verhaal er weer op. De tijd gaat nu wel door. Over 3 weken zijn we thuis..... 

Tot ons volgende verhaal.......